Substancje żelujące nadają płynnej bazie (np. woda) konsystencję żelu.
Agar uzyskuje się poprzez ekstrakcję gorącą wodą czerwonych alg morskich. Pochodzi głównie z Japonii, USA,
Hiszpanii, Korei, Maroka i Portugalii.
Agar-agar nie rozpuszcza się w zimnej wodzie. W gorącej wodzie tworzy galaretowatą masę.
Dopiero po ostygnięciu tej masy powstaje żel. Wystarczy 0,4-0,5% agar-agar, aby
uzyskać stabilny żel.
W kosmetyce rzadko jest używany, częściej za to można spotkać agar-agar w produktach
żywnościowych, takich jak wyroby cukiernicze, dżemy, galaretki, lody,
jogurty, twarożki, napoje mleczne, margaryny niskotłuszczowe, konserwy mięsne,
wyroby garmażeryjne.
Agar-agar nie jest przyswajany przez człowieka, dlatego może być stosowany
w produktach niskokalorycznych.
Alginiany i kwas alginowy E400 uzyskuje się ze ścian komórkowych różnych brązowych alg morskich
i trawy morskiej. Kwas alginowy nie rozpuszcza się w wodzie, za to bardzo dobrze pęcznieje
w środowisku wodnym. Potrafi przyjąć trzykrotną ilość wody w stosunku do własnej wagi.
Alginiany czyli sole i estry są rozpuszczalne w wodzie.
Alginiany są bardzo aktywnymi substancjami żelującymi. Już 0,25-0,5% alginianu jest wystarczające
do zrobienia stabilnego żelu. Przez dodanie soli wapnia lub substancji o niskim pH (kwasy)
żele na bazie alginianów robią się jeszcze gęstsze i stabilniejsze.
Alginiany są
odporne na zimno i zapobiegają powstawaniu kryształków lodu przy zamrażaniu.
Alginiany i kwas alginowy są dopuszczone do stosowania w przemyśle spożywczym.
Kwas alginowy używany jest w dżemach, galaretkach, marmoladach i innych przetworach
smarownych, także w produktach niskokalorycznych.
Alginiany stosuje się w lodach, dżemach, galaretkach, marmoladach,
przetworach rybnych, mrożonych, w pateryzowanej śmietanie, koncentratach deserów, napojów.
W kosmetyce uzywa się je do robienia żeli pod prysznic, szamponów, past do zebów, maseczek do twarzy
i preparatów do masażu.
Karagen, podobnie jak agar-agar uzyskuje się poprzez ekstrakcję gorącą wodą czerwonych alg morskich.
2% karagenu w gorącej wodzie tworzy kisielowaty żel, 3-5% tworzy stabilny żel.
W kosmetyce karagen stosowany jest jako substancja łącząca w pastach do zebów, jako
stabilizator w szamponach.
W produktach spożywczych ma działanie zagęszczające.
Mączkę chleba świętojańskiego uzyskuje się z nasion drzewa świętojańskiego, które
rośnie w całym regionie śródziemnomorskim.
Mączka chleba świętojańskiego potrafi związać 80 do 100-krotna ilość wody.
Jest to około 5 razy więcej niż skrobia.
W kosmetyce rzadko używany, w przemyśle spożywczym spotyka się jś w lodach,
dżemach, marmoladach, deserach, musztardzie, sosach, napojach i deserach mlecznych,
w serach topionych.
Guma guar uzyskiwana jest z nasion rośliny o nazwie Cynaopsistetragonalba.
Guma guar jest biało-szarym
proszkiem. Poprzez mieszanie gumy w wodzie powstaje kisielowaty żel.
W kosmetykach używa się gumy guar do produkcji dezodorantów z kulką, jako stabilizator
w produktach do pielęgnacji włosów. Ulatwia rozczesywanie włosów.
Żel na bazie gumy guar jest stabilny w szerokim zakresie pH.
W przemyśle spożywczym stosowany w lodach,
dżemach, marmoladach, deserach, musztardzie, sosach, napojach i deserach mlecznych,
w serach topionych i innych.
Guma arabska uzyskiwana jest z soku rosnącej na Bliskim Wschodzie
i w Afryce akacji Akacia senegal. Sok uzyskuje się podobnie, jak żywicę,
nacinając pień drzewa. Sok suszy się i mieli na proszek.
Guma arabska szeroko stosowana jest jako klej do papieru, również w
kopertach i etykietkach.
W przemyśle spożywczym głównie do produkcji
żelek, gumy do żucia, wyrobów cukierniczych i napojów.
Guma ksantanowa to polisacharyd, który jest już od 30 lat
produkowany. Bakteria tworząca gumę ksantanową Xantomonas campestris
żyje i rozmnaża się w roztworach zawierających cukier i skrobie. Po
fermentacji guma ksantanowa jest wytrącana przy pomocy alkoholu,
suszona i mielona.
Guma ksantanowa rozpuszcza się w wodzie i tworzy żele, ktore są
stabilne i odporne na zmiany temperatury. Można je zamrażać i rozmrażać.
Guma ksantanowa w produktach kosmetycznych stosowana jest jako
stabilizator i substancja nawilzająca. Spotyka się ja w emulsjach,
szamponach, żelach do mycia, pastach do zębów, tuszach do rzęs.
W przemyśle spożywczym guma ksantanowa używana jest w lodach, sosach sałatkowych,
dżemach, galaretkach, majonezie, musztardzie, wyrobach cukierniczych,
napojach i innych.
Kwas hialuronowy należy do grupy polisacharydów. Polisacharydy należą do grupy cukrów i znajdują
się w wielu komórkach żywych organizmów w tkance łącznej.
Posiada właściwość absorbowania dużej ilości wody,
w organizmie żywym pełni zadanie substancji smarującej w stawach.
Kwas hialuronowy uzyskiwano z grzebieni kogutów. Technologia ta jest dosyć kosztowna,
dlatego od końca lat 90-tych uzyskuje się kwas hialuronowy w sposób biotechnologiczny
w procesie fermentacji bakterii ze szczepu streptokoków. Taki kwas hialuronowy nie
zawiera białka zwierzęcego, co było przyczyna alergii w stosowaniu kwasu hialuronowego
w medycynie. W medycynie kwas hialuronowy stosowany jest w chirurgii oka oraz przy leczeniu zapalenia stawów.
W czystej, syntetycznej postaci tworzy białe kryształki, które rozpuszczone w wodzie tworza żel.
Nawet bardzo rozcieńczony kwas hialuronowy (0,2%) wykazuje konsystencję żelu.
W kosmetyce stosuje się kwas hialuronowy ze względu na jego umiejetność tworzenia na skórze cienkiej,
niewidzialnej, przepuszczającej światło, elastycznej warstwy. Warstwa ta nie dopuszcza do utraty
wilgotności w skórze. Dzięki niemu skóra jest gładka, elastyczna i jędrna. Skutki działania
kwasu hialuronowego nie są jednak trwałe. Skóra ma lepszy wygląd tylko w czasie jego stosowania.
Robiac żel na bazie kwasu hialuronowego dobrze jest najpierw rozpuścic go
w alkoholu, wówczas nie pecznieje i nie tworzy się żel tylko zawiesina
i dopiero taką zawiesinę wlewa się do wody. W ten sposób można uniknąć
tworzenia się grudek.
Skrobia jest najważniejszym węglowodanem roślinnym i z tego powodu
najważniejszym węglowodanem w naszej diecie.
W kosmetykach używana jest głównie w pudrach do ciała i do twarzy, gdyż
potrafi ona absorbować tłuszcz i wodę nie pęczniejąc przy tym.
Aby utworzyć żel na bazie skrobi należy najpierw skrobie
wymieszać z zimną wodą i dopiero taką zawiesinę wlać do gorącej wody.
Kwas krzemowy w bezwodnej formie SiO2 ma postać lotnego proszku ( a właściwie pyłku), nie ma smaku.
Rozpuszcza się w wodzie tworząc żel, kwas krzemowy tworzy równiez z olejami żel. Może absorbować do 40% wody.
Koncentracja 0,5% - 1% poprawia właściwości pudrów.
Kwas krzemowy nie jest toksyczny.
W kosmetykach można używać do robienia żeli, poprawia wygląd skóry, można go stosować w przypadkach
stanów zapalnych skóry, wyprysków, oparzenia, ran.
Nie podrażnia skóry i nie wywołuje alergii.
Kwas krzemowy można używać do robienia kremów, żeli, kosmetyków kolorowych, a także pasty do zebów.
Kosmetyki zawierające kwas krzemowy są odporne na zmiany temperatury, nie są klejące
i sąodporne na działanie mikroorganizmów.
Źródła: http://www.beautykosmos.de/fohstof-des-monats-2006-05.htm
http://www.mediweb.pl/nutrition/wyswietl_vad.php?id=466
Aktualizacja 26.06.2006
[O Szefowej] | [Copyrights] | [Odpowiedzialność] | [Stan wiedzy]